لگن، در آناتومی انسان، مجموعه استخوان‌های حوضه‌ای شکل است که تنه و پاها را به هم متصل می‌کند، تنه را نگه می‌دارد و متعادل می‌کند و روده‌ها، مثانه و اندام‌های جنسی داخلی را در بر می‌گیرد. لگن متشکل از استخوان های لگن جفتی است که از جلو در سمفیز شرمگاهی و از پشت توسط ساکروم به هم متصل شده اند. هر کدام از سه استخوان تشکیل شده است – ایلیوم تیغه‌ای شکل، در بالا و دو طرف، که پهنای باسن را تشکیل می‌دهد. ایسکیوم، پشت و پایین، که وزن در حالت نشسته روی آن می افتد. و شرمگاهی در جلو. هر سه در اوایل بزرگسالی در یک بخیه مثلثی در استابولوم، حفره فنجانی شکل که مفصل ران را با سر استخوان ران (استخوان ران) تشکیل می دهد، با هم متحد می شوند. حلقه ساخته شده توسط لگن به عنوان کانال زایمان در زنان عمل می کند. لگن برای عضلاتی که تنه را متعادل و حمایت می کنند و پاها، باسن و تنه را حرکت می دهند، اتصال ایجاد می کند. در نوزاد انسان لگن باریک و غیرحمایت کننده است. همانطور که کودک شروع به راه رفتن می کند، لگن منبسط می شود و کج می شود، استخوان خاجی عمیق تر به مفصل خود با ایلیا فرو می رود و منحنی کمری کمر ایجاد می شود.
منو
